Geçmişin tortusundan,
Geleceğin kaygısından,
Masal rüyalardan,
Uyan!
Kendi masalını yaratanların,
Geleceği alın teri ve emekle kuranların,
Kendi gerçeğini kucaklayanların,
Zamanı…
Zamanın kendiliğinden,
Kendiliğin yokluğundan,
Yokluğun hiçliğinden,
Hiçliğin sebepsiz varlığından,
Seni sana senden şefkat eden,
Akışın o mis gibi kendine has diriliğine,
Uyan,
İnsanoğlu nicedir yabancı,
Vuku bulan doğum sancıları,
Aşkla örülen geleceğe dair umutları,
Sevginin sevgisizliğe isyanında,
Düğünümüz var seninle,
Davullu, zurnalı, halaylı,
Tüm dinleri,
Gerçeği kendinden menkul değerleri,
Kendine dönük seçimleri,
At geriye,
Ve bak bakalım,
Taaruzun, savaşın kime?
Senin en büyük düşmanın,
Göz bebeklerinde bakmaya korktuğun,
Yeri geldiğinde bağırdığın,
Çocuk olmasın?
Ya hani çocuk demişken!
Nicedir bir çocuğun özlemini,
Pamuk gibi elini,
Aşk kokan gülümseyişini,
Sevgisi saf isteklerini,
Durup izledin mi?
Tüm gerçeğim dediğin,
Senin muhteşem tasarımın,
Hem ateş hem su,
Hem toprak hem hava,
Gerçek dünyanı,
Hiç bakmayıp izledin mı?
İzlediğini uyguladın mı?
Düşünce…
Düşünce…
“DÜŞ”
Bu hayatı düşünce mi anlarsın?
Yoksa düşüne düşmek mi daha anlamlı?
Sen kendi gerçeğine tanımlısın
Tanımlı olduğun netlik,
Sahip olduğun siyah yalanlar,
Beyaz gerçekler,
Düşünce bir insan aklına,
Oluverir seni masalın…
Masalına hoş geldin…
İnsan, düşünce…
Masalına hoş geldin…
Yarat kendini,
Tasarla kendini,
Çöz düşünceni,
Masalına hoş geldin…
En güzele emanet olun,
alıntı
